De Fiat´s (36!) van Henk Hoekstra

Al geruime tijd denk ik om eens een overzicht te maken van alle Fiat´s die in mijn leven de revue zijn gepasseerd. Sommige waren passanten, opgehaald voor onderdelen of voor een snelle handel. Andere waren “blijvertjes”. Nou ja blijvertjes, Fiats waar mijn partner of ik langere tijd zelf in hebben gereden. Maar ja bloed kruipt vaak waar het niet gaan kan; na verloop van tijd zie je die speciale Fiat die je altijd al had willen hebben. Financiën en stallingsruimte (gebrek aan) zijn dan beperkende factoren dus moet er ook wel eens afscheid worden genomen van een auto.
Een aantal blijvertjes waar ik nog foto’s van heb, wil ik graag met jullie delen.

Ik begin dan met de 50-10-ZN; een Autobianchi A112 N 1e serie. Magnesium velgen er onder gezet, wielkasten uitgebouwd (met de waterpomp tang) dikke Bosch verstralers erop en een 60lt LPG tank in plaats van een achterbank. Dat was 1978-1980. In 1981 werkte ik inmiddels bij Leonard Lang Amsterdam. Daar kocht ik een ex company car, een 127 Sport, de GB-74-ZV. Helaas ook geen foto’s van. Twee jaar gereden, op LPG. Helaas kon het 1050 cc blokje niet zo goed tegen gas. Rekkende kleppen en ingeslagen klepzetels betekende meer sleutelen dan (hard) rijden. Met ruim 100.000 km was het blokje echt op. Een Ritmo 75 CL DJ-70-BB kwam daarvoor in de plaats. Hier is mijn liefde voor de Ritmo ontstaan. Mijn zus werd ook Ritmo enthousiast en koos voor een 105TC, de KX-14-LP. Jaren later kocht ik voor de hobby een Ritmo Abarth 130TC de KX-16-LP. Leuk toch?

En dan de 99-88-RM. Een Fiat 124 Sport Spider 1600. Mijn eerste hobby auto! . Gekocht in 1981 maar in de eerste zomer in aanraking gekomen met een scooter. Schadeherstel liep uit op een volledige restauratie waarbij, behalve las- en spuitwerk, ik alles in eigen beheer heb uitgevoerd. Mijn bevriende (Fiat) garage hpuder, Jos van Deursen, verleende technische bijstand. Een auto van 10 jaar oud, maar wat een werk… Tot 1989 is de auto bij mij geweest en als mede als gevolg van andere prioriteiten (gezin, eigen huis) dan een hobby auto is deze weer vertrokken. Onlangs ben ik in contact gekomen met de huidige eigenaar. Hij is komen showen bij mij thuis 3 jaar geleden; jalours!! De auto verkeerd nog steeds in goede staat en is helaas niet te koop. Met de verkoop van de Spider was de Fiat liefde niet verdwenen hoor. Verschillende Tempra SW’s passeerden mijn voordeur, zowel zakelijk als privé. De FS-RP-37, een Tempra SW Turbo Diesel, was één van de blijvertjes. 4 jaar lang zakelijk en privé mee gereden. Een heerlijke comfortabele gezinsauto. In die jaren had ik de mogelijkheid om te kiezen tussen een auto van de zaak of een kilometervergoeding. Met die vergoeding was het mogelijk om Fiat te blijven rijden; Marea SW TD 100, de RJ-JB-55. Kort daarop deze ingeruild voor een TD 125 de RG-SF-01, een heerlijke 5 cilinder, en tenslotte een Marea 105 JTD 59-FJ-HB. De kilometervergoeding werd fiscaal steeds onaantrekkelijker en kwamen er diverse leaseauto’s. Bij gebrek aan keuze eerst een Renault Scenic, vervolgens weer terug naar Fiat. Een Fiat Bravo de 60-XX-VX. Een 150pk diesel. Ruim 180.000 km probleemloze kilometers. Fiat kwam precies op het juiste moment een met fiscaal aantrekkelijke, (14% bijtelling..) Punto 1.3 JTD. Een schamele 90 Pk was niet voldoende voor mij. Chippen dus naar 130 PK! Ook hier bijna de 200.000 km gehaald. Op een kleine schade na geen enkel technisch probleem ervaren! Super fijne auto. De Fiat line-up kon mij op dat moment niets passends bieden en zo ben ik zakelijk het Italiaanse pad verloren. Privé (zowel voor mij als hobby, als voor mijn partner als daily driver) zijn er nog wel wat leuke Fiat’s met jullie te delen.
Om te beginnen de Tipo Sedici Valvole de FR-TD-04. Met net 100.000 km op de teller kwam hij (zij?) bij mij op de oprit. Technisch in goede staat, interieur vrijwel perfect. Alleen het lakwerk verdiende een (grote) poetsbeurt. Een auto waar ik nog spijt van heb hem verkocht te hebben. Wat werd het vervolg?

Een Punto GT turbo, de LD-VP-83. Ook weer in goede staat maar met enkele elektronische problemen. Toen deze waren opgelost veranderden de privé omstandigheden voor wat betreft reisafstanden. Dus moest er weer wat anders worden gezocht… Dat werd een Marea SW 1.6 16V, de RF-NG-44 op LPG. Een ideale verhuiswagen voor mijn vriendin. De Bravo was inmiddels uit de bijtelling dus moest er voor mijzelf ook wat worden gezocht. Dat werd eveneens een Marea SW de TD-XH-90. Unisex met mij partner dus; zelfde uitvoering, zelfde kleur, zelfde…. De 3e Marea op de oprit werd een SW 2.0 20V de XD-TV-82, ook zwart uiteraard. Samen met Cor van Rees opgehaald in Heerenveen. Een vieze uitgewoonde gasbak met nog een 150.000 km en 1 cilinder deed niet mee. Daar was de prijs dan ook naar. Op 4 cilinders naar huis gereden, diagnose gesteld en met 5 nieuwe bougies liep de auto weer 100%! Ook nu weer ruimte gebrek dus afscheid genomen van de nieuwe aanwinst maar wel met leuke marge.

Dan de Coupe Fiat. Eerst een 2.0 16V de JX-RS-95. Een 1e serie, uiteraard met doffe koplampen, verspocht kunststof, stof interieur en een doffe rode signaal kleur. Een 2e serie lonkte al snel, 5 cilinders, 20 kleppen, Recaro sportstoelen en een nette kilometerstand (140.000). De 37-JZ-GH. Heerlijke auto om te rijden, maar… in die tijd toch een beetje verkeerd; niet de uitstraling voor een 50 plusser zoals ik. Inmiddels is het wel een gewilde klassieker geworden en zijn de prijzen voor een net niet verprutst exemplaar meer dan verdubbeld.
Tenslotte de Ritmo. Auto van het jaar in 1978. De “Golf killer”volgens importeur Leonard Lang….Helaas, Leonard werd gekilled door Fiat Auto Nederland die het importeurschap overnam. Ook toen werden de verkoopcijfers van de jaren 70 niet gerealiseerd. Voor mij begon de Ritmo liefde met een 75CL in 1983. De DJ-70-BB. Helaas heb ik daar geen foto’s van. Maar vele Ritmo’s zijn door mijn handen gegaan. Vele voor de sloop, een enkele om te blijven, en één om als trouwauto voor Cor van Rees te dienen. De JZ-60-FV. Opgehaald voor de originele Bertone velgen. Deze moesten onder mijn Cabrio, de KN-11-YV komen. Maar eenmaal in Bergen op Zoom aangekomen bleek de auto in wonderwel goede staat. Een leuke dame overigens die de auto kwijt wilde. Cor was op slag verliefd (op de auto geloof ik) en wilde van geen slopen horen. We hebben hem samen gerestaureerd met als doel om als trouwauto voor Cor en Sandra te gaan dienen. En dat is gelukt! De auto is nog steeds in bezit van Cor. Mijn rode cabrio is inmiddels uit beeld. Veel restauratie werk deed mij besluiten afscheid te nemen. Maar ja een cabrio van een ander (Zweeds) merk kon mij toch niet bekoren. Via de club ben ik in contact gekomen met de eigenaar van de 25-JX-RZ. Een nette, roestvrije Ritmo 85S cabrio met 90.000 km. Helaas geen originele NL auto maar import uit Duitsland. Deze koester ik nu als mijn (laatste?) hobby auto. Samen met Ronald Wentink hebben we een aantal aanpassingen en reparaties uitgevoerd, waardoor ik volgend jaar als pensionado met een gerust hart van mijn Fiat kan genieten.

Mijn collectie Ritmo’s was in het verleden groter; een 60 CL voorzien van een 85S blok met 5 bak, een Ritmo 75Cl automatic ( een VW automaat…) en een Ritmo Abarth 130 TC. Met name van deze laatste, de KX-16-LP heb ik met tranen in de ogen afscheid genomen op de grens bij Hazeldonk. Via Cor van Rees is hij uiteindelijk verkocht aan een onbekende Belg. Door familie omstandigheden was ik genoodzaakt mijn stallingsruimte en de Ritmo verzameling (auto’s en onderdelen) op te heffen. De onderdelen hebben een plaats gevonden bij Ronald en Cor; de Ritmo’s zijn allemaal uit zicht geraakt. Gelukkig is de vriendschap met Cor en Ronald bewaard gebleven, evenals mijn liefde voor Fiat en dan met name voor de Ritmo. Valt er dan niets meer te wensen? Jawel hoor mits er geen beperkingen aan het budget zijn droom ik nog van 2 auto’s op de oprit:
De genoemde 124 spider in bezit willen krijgen en mocht dat niet lukken dan is een Autobianchi A112 Abarth 1e serie mijn grootste favoriet.